روانپزشک با روانشناس چه تفاوتی هایی دارد؟
عده ای از مردم گاهى اوقات نمی توانند کار روانپزشک را از روانکاو و روانشناس تفکیک کنند. از نظرآموزشی و فرآیند تحصیلی در ابتدا روانپزشک باید مدرک پزشکی عمومی را دریافت کرده و سپس در زمینه روانپزشکی تخصص خود را اخذ نموده و در ادامه آموزش بیماری های روانی را دیده و متخصص روانپزشک شود اما روانشناس در رشته روانشناسی در مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد و سپس دکتری مدرک خود را گرفته و سپس به کار مشاوره مشغول می شوند. فقط یک روانپزشک است که قادر به تشخیص بیماری های افسردگی، اختلالات اظطرابی و یا اختلالات شخصیتی به معنای علمی می باشد. اما هدف اصلی روانشناس توصیف رفتار ، فهم و درک رفتار ، پیش بینی رفتار و کنترل رفتار می باشد.
وظایف و مسئولیت های روانپزشک
- بررسی حالت ذهنی و جسمانی بیماران برای تعیین ماهیت و حد اختلالات ذهنی ،رفتاری و عاطفی
- مطالعه کردن و بررسی سوابق پزشکی وهمچنین انجام تست های متفاوت برای تشخیص دقیق بیماری و بهترین روش درمان آن
- برپایی جلسات مختلف درمانی و تجویز دارو تا زمان بهبودی کامل بیمار
- همکاری با سایر افراد متخصص مانند پزشکان ، روانشناسان تا پایان درمان بیمار
دانش و مهارت های مورد نیاز
- علاقه مند بودن به بیماران و توانایی لازم برای حل مشکلاتشان
- از آنجا که تمامی مراجعان روانپزشک دچار بیماری روحی وروانی هستند و از آن رنج می برند لذا روانپزشک باید از ثبات روحی و عاطفی بالایی برخوردار باشد .
- داشتن صبر و حوصله برای گوش کردن به صحبت های بیماران و آرامش دادن به آنها
- رازداری یک روانپرشک موفق باید خصوصی ترین مسائل بیماران را رازداری کند تا مراجع نسبت به او اطمینان حاصل کند و به راحتی با او مشکلاتش را در میان بگذارد.
- کسب مهارت های ارتباطی قوی و لازم به منظور تاثیر بهتر بر بیماران
- توانایی شنیداری و گفتاری خوب
- قدرت تصمیم گیری بالا به واسطه گرفتن تصمیم مناسب و منطقی به دور ازمسایل عاطفی و مسایل غیر تخصصی
- مهارت و توانایی او برای پاسخ به نیازها و برطرف کردن مشکلات بیماران
- ۹۸/۰۷/۲۸